یک مخترع انگلیسی امیدوار است با تولید دست مصنوعی چاپ سه‌بعدی بتواند صنعت بهداشت را متحول کند.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، هزینه کنونی ساخت یک دست مصنوعی حدود 70 هزار پوند بوده اما جوئل گیبارد، کارشناس رباتیک 23 ساله توانسته یک روش جایگزین برای کاهش هزینه‌ها تا 600 پوند ارائه کند.

این دانشجوی فارغ‌التحصیل مهندسی از دانشگاه پلای‌ماوث به ابداع دست Dextrus توسط یک چاپگر سه بعدی پرداخته که یک نمونه پیش‌ساخت کاملا کاربردی است.

فناوری Dextrus کاملا مشابه دست انسان کار کرده و به جای عضلات از موتورهای الکتریکی و به جای تاندون‌ها از کابل‌های فولادی بهره برده است.

بخشهای پلاستیکی چاپ سه بعدی مانند استخوان کار کرده و یک پوشش لاستیکی به عنوان پوست عمل می‌کند.

این دست که از ماده مشابه مواد لگو ساخته شده، می‌تواند بدون اتصالات سفارشی مورد استفاده قرار بگیرد. هر انگشت بطور جداگانه از مفصل برخوردار بوده و این دست مصنوعی می‌تواند اجسام با اندازه‌ها و شکل‌های مختلف را نگهدارد.

چاپ هر دست حدود هشت ساعت طول می‌کشد. اگرچه این فناوری از حسگر برخوردار نبوده اما می‌تواند میزان مقاومت روی هر انگشت را شناسایی کرده و برای مثال یک تخم‌مرغ را بدون شکستن آن نگهدارد.

به گفته گیبارد، این دست از چنگال محکمی برخوردار بوده اما به قدرت دست خود انسان نیست. برای مثال این دست می‌تواند یک فنجان کاغذی را خورد کند اما قابلیت له کردن یک قوطی فلزی را ندارد.

گیبارد امیدوار است این دست بطور خاص برای کوکان بهره‌وری داشته باشد چرا که در حال حاضر آنها نمی‌توانند هزینه‌های یک نمونه گران را تامین کنند. این امر بدان جهت است که کودکان در سن رشد قرار داشته و هر چند سال یکبار این پروتزها باید تغییر کنند.

این دستگاه از قیمت مناسبی برخوردار بوده و به کودکان اجازه می‌دهد تا در زمانهای مورد نیاز از یک نمونه جدید و بزرگتر آن برخوردار شوند.

گیبارد تاکنون توانسته 39 هزار پوند سرمایه از طریق کمکهای مالی عمومی بدست بیاورد تا بتواند اختراع خود را به مرحله بعد برای آزمایش استحکام آن و همچنین کار بر روی بخشهای الکترونیکی و رباتیک آن ببرد.

امید است که پروژه دست باز تا پایان سال 2014 تکمیل شود.

این مخترع جوان همه اسرار تحقیقاتی خود را به شکل منبع باز در اختیار عموم قرار داده و آن را به نام خود ثبت نکرده است تا همه بتوانند از کدگذاری وی برای ساخت و فروش دستهای مصنوعی استفاده کنند.

پژوهشگران نانومواد با همکاری محققان داروسازی کشور، با استفاده از نانوذرات شیشه زیست فعال، موفق به طراحی داربست نانولیفی تخریب‌پذیر مناسب برای کشت سلول و بازسازی بافت در ترمیم بافت‌های آسیب دیده استخوانی شدند.

به گزارش سرویس فناوری ایسنا به نقل از ستاد نانو، محصول این طرح در حوزه پزشکی بعد از انجام آماده‌سازی و تست‌های تکمیلی در مجاور بافت بدن، می‌تواند به عنوان داربست حامل دارو و عوامل زیست فعال، جهت کشت سلول استخوان و بازسازی و ترمیم بافت آسیب دیده استخوانی کاربرد داشته باشد.

پیوند بافت استخوان که امروزه به عنوان یکی از روش‌های درمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد با مشکلاتی نظیر کمبود بافت پیوندی و تخریب و آسیب در محل برداشت بافت و همچنین نیاز به چندین عمل جراحی همراه است. انگیزه‌های اقتصادی، فراهم کردن آسایش بیشتر بیمار و درمان آسیب دیدگی‌های کلی از مواردیست که باعث شده توجه ویژه‌ای به درمان‌های جایگزین از جمله مهندسی بافت صورت گیرد. داربست‌ها یکی از اجزای اصلی مهندسی بافت هستند که بعد از قرار‌گیری در بدن از بین رفته و جای خود را به بافت جدید می‌دهند. داربست نانولیفی کامپوزیتی و زیست تخریب‌پذیر طراحی و ساخته شده در این تحقیق با خواص مکانیکی و زیست فعالی بهبود یافته و امکان رهایش کنترل شده دارو، می‌تواند بستر مناسبی را برای کشت سلول‌های استخوانی و تشکیل بافت جدید استخوان فراهم آورد که در نتیجه بکارگیری آن، ترمیم و بازسازی بافت استخوانی تسریع می‌یابد. بعلاوه به دلیل تخریب کامل داربست در محیط بدن، نیاز به عمل جراحی مجدد جهت خارج کردن داربست وجود ندارد.

منیره کوهی، دانشجوی دکتری نانومواد دانشگاه صنعتی اصفهان و از محققان این طرح در مورد آن اظهار کرد: هدف اصلی در این کار، طراحی داربست نانولیفی تخریب‌پذیر مناسب برای کشت سلول و بازسازی بافت در ترمیم بافت‌های آسیب دیده استخوانی است. در این راستا از پلیمر زیست تخریب‌پذیر و زیست سازگار پلی کاپرولاکتون جهت تولید داربست نانولیفی استفاده شد (پلی کاپرولاکتون بعد از قرار‌گیری در محیط بدن تخریب شده و محصولات تخریب آن غیر سمی است). به منظور بهبود خواص مکانیکی و زیست فعالی این نانوالیاف، از نانوذرات شیشه زیست فعال استفاده و به منظور افزایش کارآیی این داربست، داروی سیمواستاتین (جهت تسریع رشد بافت استخوان) در این نانوالیاف بارگیری شد. سال‌ها پیش به‌ وسیله‌ی تحقیقات هنچ و همکارانش نشان داده شد که شیشه‌های زیست فعال قابلیت پیوند و اتصال با بافت استخوان را دارند و همبندی خوبی با استخوان برقرار می‌کنند، همچنین نتایج تحقیقات نشان داده است که سیمواستاتین (داروی کاهنده کلسترول خون) تأثیر مثبتی بر متابولیسم استخوان دارد، به همین دلیل در این تحقیق تصمیم بر آن شد تا با ترکیب این دو ماده با نانوالیاف پلی کاپرولاکتون، داربست نانولیفی مناسبی برای بافت استخوان تهیه شود.

محقق طرح یادآور شد: در این کار تحقیقاتی، نانوالیاف کامپوزیتی پلی کاپرولاکتون بارگیری شده با داروی سیمواستاتین و نانوذرات شیشه زیست فعال به روش الکتروریسی تهیه شد و خواص بیولوژیکی و مکانیکی آن به‌صورت آزمایشگاهی و در محیط شبیه‌سازی شده بدن مورد ارزیابی قرار گرفت.

وی در مورد مراحل کاری این تحقیقات گفت: بطور کلی در این کار تحقیقاتی دو مرحله اصلی «تهیه و تولید داربست» و «ارزیابی خواص داربست» وجود داشت. در مرحله تولید داربست، نانوالیاف پلی کاپرولاکتون حاوی درصدهای مختلف نانوذرات شیشه زیست فعال با متوسط اندازه ذرات 40 نانومتر و همچنین ترکیب درصدهای مختلف داروی سیمواستاتین به روش الکتروریسی از محلول پلیمری حاوی پلیمر، نانوذره و دارو در حلال کلروفرم/متانول تهیه شد. در مرحله مشخصه‌یابی، بدلیل اینکه برای بازسازی بافت‌های سخت مانند استخوان خواص مکانیکی داربست یکی از پارامترهای مهم است، ارزیابی خواص مکانیکی و ساختاری نانوالیاف صورت گرفت. همچنین خواص بیولوژیکی از جمله زیست تخریب پذیری، زیست فعالی و رهایش دارو در مایع شبیه‌سازی شده بدن در دما و شرایط طبیعی مایع بدن، در مدت زمان‌های مختلف بررسی شد. برای تایید تشکیل لایه آپاتیت در محیط فیزیولوژی از آنالیز XRD، FTIR و تصویربرداری SEM استفاده شد. آزمون رهایش دارو‌ به‌ روش اسپکتروفتومتری و با اندازه‌گیری میزان جذب محیط رهایش انجام گرفت و در ادامه سینیتیک و سازوکار رهایش دارو از نانوالیاف با فرمولاسیون‌های مختلف به‌ طور کامل مورد بحث قرار گرفت.

کوهی با اشاره به اینکه در این تحقیق از ساختار طبیعی استخوان الهام گرفته شده است، افزود: با الهام گرفتن از ساختار طبیعی استخوان که خود یک نانوکامپوزیت حاوی نانوکریستال‌های هیدروکسی آپاتیت و نانوالیاف کلاژن است، اقدام به تهیه نانوالیاف پلیمری حاوی نانوذرات سرامیکی شد تا ترکیبی از انعطاف پذیری نانوالیاف و استحکام نانوذرات داشته باشیم. بعلاوه تلفیقی از خواص منحصر به‌ فرد نانوالیاف، خواص مکانیکی و زیست تخریب پذیری مناسب پلی کاپرولاکتون، خواص زیست فعالی عالی شیشه‌های زیست فعال و در نهایت حضور داروی سیمواستاتین، این وب نانوالیاف را گزینه مناسبی در کاربردهای بازسازی استخوان کرده است.

وی با بیان این که کار تحقیقاتی صورت گرفته نتایج بسیار قابل توجهی داشت، افزود: به طور خلاصه می‌توان گفت که در این تحقیق، نانوالیاف یکنواخت پلی کاپرولاکتون حاوی نانوذره و داروی سیمواستاتین به روش الکتروریسی به‌ طور موفقیت آمیزی تهیه شد. نتایج تصویربرداری میکروسکوپی نشان می‌دهد که نانوالیاف بدون بید و یکنواخت تا غلظت 15درصد نانوذره قابل حصول است. همچنین نتایج این تحقیق نشان داد که افزودن نانوذرات شیشه زیست فعال استحکام کششی و مدول نانوالیاف را افزایش می‌دهد. حضور نانوذرات بر درصد کریستالینیتی نانوالیاف تأثیر گذار است.

کوهی در تکمیل نتایج این تحقیقات گفت: نتایج آزمون زیست تخریب پذیری و رهایش دارو نشان داد که حضور نانوذرات شیشه به دلیل دارا بودن قابلیت هیدرولیز در محیط آبکی، تخریب پذیری وب نانوالیاف در محیط شبیه‌سازی شده بدن و در نتیجه میزان داروی آزاد شده در محیط رهایش را نسبت به نانوالیاف بدون نانوذره افزایش می‌دهد. بر اساس نتایج آزمون زیست فعالی مشاهده شد که نانوالیاف مذکور توانایی تشکیل لایه آپاتیت استخوان مانند را بعد از 3 روز قرار‌گیری در مایع شبیه‌سازی بدن دارا هستند و میزان آپاتیت تشکیل شده با گذشت زمان قرارگیری در مایع شبیه‌سازی شده افزایش می‌یابد. در مجموع می‌توان گفت که نانوالیاف کامپوزیتی پلی کاپرولاکتون حاوی داروی سیمواستاتین و نانوذرات شیشه زیست فعال که برای اولین بار، در این تحقیق تولید شدند، رفتار کنترل شده‌ای در رهایش دارو دارند. از طرفی خواص زیست فعالی بالای این الیاف که به روش‌های مختلفی تأیید شد و خواص مکانیکی بهبود یافته این نانوالیاف، این مواد کامپوزیتی را برای کاربردهای بازسازی استخوان مناسب کرده است.

به گفته کوهی، کارهای مربوط به ثبت اختراع این طرح پژوهشی در حال انجام است. این در حالی است که محصول این طرح در حوزه پزشکی به عنوان داربست حامل دارو و عوامل زیست فعال، جهت کشت سلول استخوان و بازسازی و ترمیم بافت آسیب دیده استخوانی کاربرد خواهد داشت. البته آماده‌سازی و تست‌های تکمیلی قبل از بکارگیری مستقیم در مجاور بافت بدن مورد نیاز است.

یکی از نتایج اخیر این کارتحقیقاتی که توسط منیره کوهی، دکتر محمد مرشد عضو هیات علمی دانشکده نساجی دانشگاه صنعتی اصفهان، دکتر ژاله ورشوساز عضو هیات علمی دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان و دکتر محمدحسین فتحی عضو هیات علمی دانشکده مواد دانشگاه صنعتی اصفهان صورت گرفته، در مجله «Chemical Engineering Journal» منتشر شده است.

آخرین تکنولوژی ساخت ژاپن!(حتما بخونید)

ریز باتری های چاپ سه بعدی

تا کنون ابزارهای فراوانی را دیده اید که با چاپ سه بعدی تولید شده اند و نمونه های جذاب و عجیب زیادی از آنها را هم در نارنجی معرفی کرده ایم. امروزه از جمجمه جایگزین بیماران تاسلاح های خودکار کارآمد را می توان با یک چاپگر سه بعدی تولید کرد. اما نظرتان درباره یک باتری کوچکتر از دانه شن چیست؟

گروهی از محققان کره ای و آمریکایی با استفاده از تکنولوژی چاپ سه بعدی، یک ریزباتری لیتیوم یون تولید کرده اند که در نوک سنجاق جا می شود.

وزن این باتری کمتر از 100 میکرو گرم است و میزان نیرویی که می تواند در خود ذخیره کند، به اندازه انرژی است که در هر گرم باتری های لیتیوم یون معمولی لپ تاپ ها و ماشین های الکتریکی جای می گیرید. و این میزان برای راه اندازه ربات های کوچک و ابزارهای پزشکی کاشتنی (ایمپلنت) کاملا کافی به نظر می رسد.

دو دانشجوی دانشگاه هاروارد که اعضای اصلی این تیم تحقیقاتی هستند در مقاله خود می گویند «معماری سه بعدی این ریزباتری مانند انگشتان در هم فرو رفته است» و برای چاپ آن از جوهر اکسید لیتیوم استفاده کرده اند.

آنها معتقدند که نه تنها برای اولین بار نشان دادند که می توان باتری ها را چاپ کرد، بلکه مشخص کردند که تا چه حد می توان این کار را با ظرافت انجام داد. 

آنها برای تولید این باتری دو بافت جداگانه از الکترودهایی با 5 چنگک تولید کردند که هر کدام از 16 لایه اکسید لیتیوم تشکیل شده اند. کل این مجموعه از هر طرف کمتر از یک میلیمتر ارتفاع دارد.

گفته می شود که این باتری از نظر بازدهی شارژ، عمر باتری و تراکم انرژی، کارایی همانند باتری های تجاری دارد.  و البته تیم تحقیقاتی ادعا می کند که هنوز قادر به کاهش اندازه آن است. البته می توان با تولید این باتری در اندازه های بزرگتر، از آن برای تامین نیروی ربات هایی مانند حشرات پرنده استفاده هم استفاده کرد.

به گمانم همگی قبول دارید که اچ تی سی وان یکی از بهترین اسمارت فون هایی است که اکنون می توان در بازار پیدا کرد. این محصول از نظر طراحی صنعتی شگفت انگیز است و مشخصات آن روی کاغذ می تواند هر رقیبی را به زانو در آورد.

اما مشکل اینجا است که اگر شما اصلا از اندروید خوش تان نیاید، چطور می توانید خودتان را برای خرید این مرد فولادین راضی کنید؟ شاید یک نسخه ویندوز فونی از اچ تی سی وان بتواند شادی آفرین باشد. خب، احتمالا این آرزو هم به زودی بر آورده شود.

به گفته یک منبع، شرکت اچ تی سی مشغول کار بر روی HTC One است تا آن را با ویندوز فون مایکروسافت عرضه کند. البته به گفته این فرد، اسمارت فون جدید دقیقا همانند نسخه فعلی نخواهد بود. بلکه نمایشگر آن چیزی میان 4 تا 5 اینچ است. یعنی اینکه احتمالا با یک اچ تی سی وان تعدیل شده (4.7 اینچی) یا اچ تی سی وان مینی (4.3 اینچی) روبرو خواهیم بود. شاید هم این موبایل ساز تایوانی به دنبال دستگاهی کاملا متفاوت برای ویندوز فون است. اما حداقل می دانیم که بدنه آن تمام فلزی است و از سیستم صوتی Beats Audio بهره می برد.

این منبع می افزاید که اسمارت فون اچ تی سی با ویندوز فون 8 نسخه GDR 3 عرضه خواهد شد که از نمایشگر 1080p و پردازنده های 4 هسته ای پشتیبانی می کند. اگر چه هنوز چیزی تایید نشده اما می توان منتظر دوربین اولتراپیکسلی هم روی این تلفن هوشمند بود.

طبق شنیده ها باید در پاییز سال جاری منتظر معرفی این زره پوش ویندوز فونی از سوی HTC باشیم. مطمئنا مشاهده ویندوز فون مایکروسافت روی چنین سخت افزار قدرتمندی بسیار جذاب و تاثیر گذار خواهد بود. البته باید دید آیا مایکروسافت اجازه تغییرات لازم در هسته ویندوز فون برای بهره بردن از سیستم Beats Audio و دوربین اولتراپیکسلی را خواهد داد یا خیر!

در سفرهای هوایی از مسافران خواسته می شود که هنگام بلند شدن و فرود آمدن هواپیما دستگاه های الکترونیکی شان را خاموش کنند. اما قرار است که به زودی تغییراتی در این قوانین اعمال شود.

سازمان فدرال مدیریت هوانوردی آمریکا  قصد دارد تا دستورالعمل های جدیدی را اعلام کند و به شرکت های هواپیمایی اجازه دهد تا در این قوانین تجدید نظر کنند.

در حال حاضر تا پیش از رسیدن به ارتفاع 10000 پایی اجازه روشن کردن دستگاه های الکترونیکی به مسافران داده نمی شود. چرا که این نگرانی وجود دارد که این گجت ها با ارتباط با مراکزشان روی زمین (مثلا دکل های موبایل) در کار هواپیما اختلال ایجاد کنند.

اما این سازمان می گوید طی سال های گذشته تغییرات زیادی به وجود آمده است. هواپیماهای جدید حالا توان مقاومت بیشتری نسبت به گذشته دارند و گجت های تازه نیز امواج ضعیف تری ارسال می کنند. 

البته آزاد سازی استفاده از گجت ها با احتیاط انجام خواهد شد و این تصمیم به عهده خود شرکت های هواپیمایی گذاشته می شود تا خودشان در این مورد تصمیم بگیرند.

کاربران به حالت Flight Mode روی تلفن هایشان عادت کرده اند. اگر قرار باشد در آینده محدودیتی در هواپیماها وجود نداشته باشد، لازم است به فکر یک اسم جدید برای این تنظیم در گجت ها باشیم!

منبع :نارنجی

آموزش رفع ارور کار نکردن کتابخانه ی ویندوز Library-ms is no longer working

نوکیا محصولی را به عنوان پرچمدار جدیدش معرفی کرد که از لحاظ سخت افزاری مشابه لومیا 920 است. دستگاهی که این کمپانی فنلاندی در سال گذشته از آن پرده برداری کرده بود. اینکه نوکیا توانسته چنین دوربین قدرتمندی را در داخل این مدل بگنجاند، به واقع تحسین بر انگیز است. اما آیا چنین دوربینی واقعا کارآیی دارد؟

در رابطه با مگاپیکسل ها باید بدانید که این واحد در واقع به ابعاد عکس بر می گردد و هیچ ارتباطی با کیفیت ندارد. این بدان معناست که یک دوربین 41 مگاپیکسلی بیشتر برای افرادی مفید و کاربردی خواهد بود که با عکس ها و تصاویر غول آسا و در ابعاد پوستری سر و کار داشته باشند. در همین رابطه بحث میزان حافظه را نیز نباید فراموش کنیم؛ چنین عکس های بزرگی، قطعا فضای زیادی از حافظه موبایل را به خود اختصاص می دهند، و این در حالی است که لومیا 1020 تنها در یک مدل 32 گیگابایتی عرضه می شود و حتی از حافظه جانبی نیز پشتیبانی نمی کند.

این روز ها اکثر پرچمداران عرصه تلفن های هوشمند از دوربین هایی 8 یا 13 مگاپیکسلی برخوردار هستند؛ به جرئت می توان گفت این میزان کیفیت، برای اکثر کاربران موبایل، فراتر از خوب به حساب می آید. نکته دیگری که باید به آن توجه داشت، میزان ضخامت دستگاه است. بیشتر تلفن هایی که به آن ها اشاره کردیم، بسیار ظریف طراحی شده اند، در حالی که لومیا 1020، برجستگی غیر قابل انکاری را در پشت خود به همراه می کشد.

و در آخر به بحث قیمت می رسیم. 300 دلار (‌همراه با قرارداد اپراتور) به نظر مبلغ زیادی می رسد برای تلفن هوشمندی که تنها ویژگی خاص آن، دوربین 41 مگاپیکسلی است. اگر از طرفداران نوکیا و یا ویندوز فون هستید، لومیا 920 می تواند گزینه بسیار بهتری برای شما باشد؛ دستگاهی که به غیر از دوربین اغراق آمیز، تقریبا تمام ویژگی های لومیا 1020 را دارد و قیمت همراه با اپراتور آن نیز 200 دلار ارزان تر است.

منبع:سایت نارنجی

تفنگ ساخته شده با دستگاه چاپ سه بعدی یک کانادایی با موفقیت آزمایش شد 

مت میگوید : آزمایش کامل عملکرد تفنگ ساخته شده با دستگاه چاپ سه بعدی را در یک فایل ویدویی در یو توب به نمایش گذاشته است .

این تفنگ ، کالیبر 22 بوده و تنها قطعه فلزی آن مربوط به ناخن شلیک به اندازه یک اینچ می باشد و تمام قطعات دیگر این اسلحه رو میشود با دستگاه چاپ سه بعدی تولید کرد .

در اولین ویدویی یوتوب مت نشان میدهد که این تفنگ ( به اسم خاکستری ) با موفقیت شلیک میکند ولی لوله سلاح ترک میخورد .

مت هفته گذشته اعلام کرد برای بهبود قابلی های شلیک این اسلحه گرم برنامه ریزی های جدیدی انجام داده است .

نظرتون در مورد این اسلحه چیه ؟

لینک خبر